گاهي اوقات از اينترنت به عنوان شبکه شبکه ها ياد مي شود و مبناي آن نيز روي يک اصل ساده استوار است؛ جابه جايي اطلاعات از کامپيوتري به کامپيوتر ديگر بر اساس مسيريابي و آدرس دهي. به عبارت ديگر قلب شناسايي هر کامپيوتري در شبکه آدرسي است که آن را با نام (  InternetProtocol ( IP مي شناسيم. اين آدرس همانند يک شماره تلفن براي هر کاربري منحصر به فرد است و در واقع اطلاعات مربوط به شخصي است که به طور اتوماتيک هنگام برقراري ارتباط يک کامپيوتر در شبکه به وسيله کامپيوتر ديگر گرفته مي شود و آن را از ديگر سيستم ها قابل شناسايي مي کند از جمله هنگام بازديد از صفحات مختلف وب، ارسال و دريافت پست الکترونيک، استفاده از يک محيط Chat يا... مقدار اطلاعات در دسترس درباره هر کاربري از طريق آدرس IP به نحوه ارتباط کاربران به اينترنت و ديگر اطلاعات در دسترس بستگي دارد. سازمان هاي بزرگي که مسيرياب و زيرساختار TCP/IP دارند، مي توانند به طور مستقيم نشاني هاي IP را خريداري کنند و سازمان هاي کوچک تر يا ISP ها نيز بلوک هايي از نشاني هاي IP را خريداري کرده و آنها را به صورت استاتيک يا ديناميک در اختيار کاربران و مشتريان خود قرار مي دهند. نشاني هاي استاتيک تا هنگام تغيير ISP براي کاربران ثابت باقي مي مانند ولي نشاني هاي ديناميک در هر بار برقراري ارتباط در اينترنت تغيير مي کنند. هر کامپيوتر يک آدرس منحصربه فرد دارد همانند يک شماره تلفن که در چهار شماره از بين اعداد صفر تا 255  قرار دارند ( به عنوان مثال 156 ،18 ، 122 ، 206 ). در واقع پهناي نشاني هاي IP 32  بيت است در نتيجه تقريباً 4/2 ميليارد نشاني متمايز را با آن مي توان مشخص کرد البته به دليل روش نشاني دهي ناکارآمدي که دارد محدوديت هايي در اين تعداد وجود دارد. هر کامپيوتر صرف نظر از اينکه آيا به عنوان يک سايت وب کار مي کند يا يک  mail server يا براي هر کار ديگري مورد استفاده قرار مي گيرد، يک آدرس IP دارد به طوري که مي تواند به سراسر اينترنت دسترسي پيدا کند. برقراري ارتباط از طريق ارسال بسته هاي اطلاعاتي با نام  Packets صورت مي گيرد که شامل آدرس IP کامپيوتر مقصد نيز هست. نام هاي Domain نيازي به اشاره و يادآوري ندارند زيرا براي کار در اينترنت به عنوان يک ويژگي اختياري قلمداد مي شوند و نيازي به دانستن آنها نيست. به عبارت ديگر کاربران مي توانند به جاي وارد کردن آدرس IP آدرس دامين را وارد کنند. آدرس هاي IP به طور ذاتي هيچ ارزش مادي ندارند و در واقع اين نام دامين است که از ارزش مادي خاصي برخوردار است. Domain Name System يا در واقع همان DNS محلي است که آدرس هاي IP به نام هاي دامين تبديل مي شوند. هنگامي که آدرس يک سايت (به عنوان مثال www.yahoo.com) به وسيله کاربري در يک مرورگر وارد شود، فرآيند مزبور آن نام را به آدرس IP آن سايت تبديل مي کند و اين روش کاربران را قادر به دسترسي به سايت مورد نظرشان مي کند.